چقد از مواجه شدن می ترسم  

جدا با این جسارتم می فهمم که هنوز ترسوام   فکر مواجه شدن داره عذابم میده چه برسه به اینکه مواجه بشم 

دلم میخواست زودتر تعطیلی تموم بشه ولی حالا که وقت رفتنه بازم اخمام رفته تو هم چون اضطراب  

چون از این دوری می ترسم  

از اینکه هوام عوض بشه می ترسم 

می ترسم بزنم زیر همه چیز  

هنوز نرفته سر خوردنم شروع شده چه برسه برم 

تلقین نمی کنم ولی از رفتن وحشت دارم 

کاش هیچ وقت ساعت ۵ نشه  

ولی به هر حال باید رفت . دلم برای همه تنگ شده . ولی حتی از نگاه همه می ترسم  

من از کی دارم فرار می کنم ؟ 

از خودم  

من از خودمه که دارم فرار می کنه  

خودی که منو محبوس کرده 

نمیگه چی میخواد 

هر روز یک چیز میخواد و گاهی هیچی نمی خواد  

شاید من از خودم می ترسم