برای پرواز به آسمانها، منتظر نمان که عقابی نیرومند بیاید و از
زمینت برگیرد و در آسمانهایت پرواز دهد.
بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و بروید و بکوش تا اینهمه
گوشت و پیه و استخوان سنگین را که چنین به زمین وفادارت کرده
است، سبک کنی و از خویش بزدایی، آنگاه به جای خزیدن، خواهی پرید.
در پرنده شدن خویش بکوش و این یعنی بیرون آمدن از زندانهای اسارت .
((دکتر علی شریعتی))
anche oghab ra pir mikonad ghame ghafas nis, balke parvaze zaghe bi sar o past... baazi vaghta baraye par keshidan ham omidi nist
امید وارم فاصله میان حرف عمل به صفر برسد
مسیری که پیش گرفتید بسیار مسیر خوبی است پیشنهاد میکنم از کلام معصومین ع هم استفاده کنید.
بنده مبخواهم از مطالب شما در وبلاگم استفاده کنم
اشکالی که نداره ؟
یاد این دو بیت انداختی منو...
همچو آیینه مشو محول جمال دیگران
از دل و دیده فروشوی خیال دیگران
در جهان بال و پر خویش گشودن آموز
که پریدن نتوان با پرو بال دیگران
از علامه اقبال لاهوری
------------
آپ قشنگی بود
تمام تلاشم و دارم میکنم که بال در بیارم و ...
سلام
مدتیه میخام وبلاگمو بزنم حذفش کنم. ولی دلم نمیاد. بخاطر شما و امثال شما کسایی که توی وبلاگ هم اومدیم و نظر دادیم و ...
ولی چاره چیه..
------------
این نظر رو تایید نکن
یا حق
به قول فروغ: پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنیست
سلام مجدد. مطالبت خیلی قنگه .چرا اونها رو بروز نمی کنی . تو که به این خوبی مطلب گیر میاری چرا کارت رو ادامه نمیدی؟
تلاش کن . هر کمکی بخوای در خدمتم.حتی جمع آوری مطلب.ساکت نمون.باشه؟