میدانم نمی ترسی از حرفهایم
همه اش را به سخره میگیری
من اما خود میدانم که چه می گویم همین بس برای وجدانم
....
گفته بودم خود نخواستی شنوایش باشی
بمان با همه تعلقاتت
مرا حساب نکردی حتی به اندازه کیف چرم کوچکت که بدون ان یکچیزی در زندگیت کم است ...
این نگاههایت
سر تکان دادنت می شکند دلی را که سالهاست شکسته
خیال عاقل بودن را در سرت می پروری وقتی با بهانه های کودکانه ام گه با خشمم گه با اشکم نگاهم التماس دیدنت را می کند
توجه ات را می خواهد
فقط می نگری
نه ... همیشه هم نمی گری
گاه سکوتت توام با نگه نکردن می شود ...پوزخند می زنی
به دل شکسته میخندی ؟؟؟؟
جراحت این قلب ُ شکستگی دلم روحم را کشت
کاش میدانستی برای داشتنت چه چیزهایی از دستم رفت
شاید نابترین عشق زمین را از دست دادم
ولی وجودم را انکار می کنی و بعد از گذر دقایق برای اینکه خودی نشان دهی به حرفهاییم انگ بیهوده گی را می چسبنی
من خواهم رفت
راستش را بگویم از ادم ها رفتن را خوب یاد گرفته ام
فعل رفتن را نه .... عملش را می گویم .........
هوای دلم سرد شده
گرمای عشقش به نا کجاها سر کشیده کاش بیابم عشق خالص را کاش بیابم ارامش بی اندازه را
کاش بیابم کسی را که برای من روی دلش پاگذارد
کاش هلاک این غرور لحظه ها نمی شدم
کاش میشدم انچه که میخواستم
کاش ...................
هیچ فکر کردی اگه بخوای ارزوهایی که تو ذهنتون می خواستی بهش برسی و نرسیدی رو بشماری عدد کم میاری
هنوز با امید این ارزوهای تازه یک ارزو بهد ارزوی دیگه ادامه حیات میسره
یکدفعه اومد تو ذهنم راستی ها رااه همه ادما با هم فرق داره ... راه من با دو تا خواهرام و برادرم یعنی نزدیک ترین کسام فرق داره
چقد خلاقیت ...... این همه تفاوت .... من از یه چیزایی میترسم ....
امروز یعنی این روزا فهمیدم خیلی مریضم ذهنم لجن مال روزای بد گذشته شده
کاش این همه مریضیم اوج نمی گرفت
مریضی افکار
عین سرطان داره کل فکرمو میگیره
باید با این درد جانگیر مقابله کنم
تمام ذهنمو مریض کرده
روزامو ازم گرفته لحظه ها مو خراب کرده
از چیزی جز ........
از هیچ چیز لذت نمی برم
عشق من با این همه درد تحملم کن مطمینم اگه تو ترکم نکنی زود زود خوب میشم
تردم نکن به قول خودت با همه خل بازیام بازم دوسم داشته باش
خیلی وقته که در حسرت اینجور دوست داشتن روزامو گذروندم .....